Strona:Leblanc - Arsen Lupin w walce z Sherlockiem Holmesem.djvu/99

nym biegu automobilu! Ale jego bieg trwa jeden poranek, a mój całe życie!
 — Co za liryzm — zawołałem. — I ty mi chcesz wmówić, że nie masz szczególnej przyczyny podniecenia?
 Uśmiechnął się.
 — No — rzekł — przenikliwy z ciebie psycholog. Jest istotnie przyczyna.
 Nalał pełną szklankę zimnej wody, wychylił ją i zapytał:
 — Czyś czytał dzisiejszy numer Tempsa?
 — Słowo daję, nie.
 — Sherlock Holmes musiał przepłynąć la Manche dzisiaj i przybył koło szóstej wieczór.
 — Do licha! A pocóż?
 — Maleńka wycieczka, na którą go zapraszają hrabiowie de Crozon, synowie d’Hautrec i pan Gerbois. Spotkali się na dworcu północnym, a stamtąd udali się do Ganimarda. W tej chwili radzą w sześcioro.
 Nigdy pomimo nadzwyczajnej ciekawości, jaką we mnie wzbudza Arsen Lupin nie pozwalam sobie na wypytywanie go o sprawy jego prywatnego życia, o ile sam mi tego nie mówi. Jest to z mej strony pewna deli-