odmówią posłuszeństwa, sił zabraknie. Wtedy nowy pracownik prowadzi ją dalej, a niezawsze do końca.
Więc myśląc o tem, pracują wytrwale w wielkiej klasztornej sali, gdzie ukradkiem przenika złoty promień słońca, choć tchnienie wiosny płynie przez kraty okienne i przynosi wieść o tem, co tam szumią drzewa, jak słońce złoci łany, jakie niebo piękne, jak cudny ten świat Boży.
Bolesława Chrobrego nazywają także Wielkim, zastanówmy się dlaczego, co wielkiego dla kraju zrobił.
1. Zobaczmy na mapie państwo Mieczysława I, a potem Bolesława. Chyba ze sześć razy większe. Jakim sposobem?
Połączył on w jedną całość sąsiednie państewka pokrewnych plemion słowiańskich, które były tak słabe, że niezawodnie wkrótce stałyby się łupem sąsiadów, a pod berłem polskiego króla bez żadnej krzywdy dla ludności, utworzyły wielkie i potężne państwo, mogące już obronić się od Niemców.
Pokrzywdzeni czuli się tylko kniaziowie tych ludów, bo im wydarto władzę. A nie mogli zrozumieć, że to było koniecznością, jedynym sposobem obrony. Bolesław w swojem państwie dał im najwyższe urzędy: wojewody, kasztelanów, podkomorzych i t. p. To późniejsi wielcy panowie, wielmoże, którzy się uważali za równych królowi.
