2. Bolesław nietylko powiększył państwo polskie, lecz rozumiał, że dać mu trzeba granice naturalne, trudne do zdobycia dla sąsiadów, — dlatego kraj rozpostarł od gór aż do morza, od Karpat do Baltyku, a na zachodzie i wschodzie chciał oprzeć go o wielkie rzeki Dniestr i Łabę.
3. Przez zwycięskie walki z Niemcami uczynił Polskę państwem niezależnem, jakiem nie była dotąd.
4. Wewnątrz to państwo urządził rozumnie i zagospodarował. Ustanowił urzędników, pobudował grody, połączył je drogami, podniósł dobrobyt kraju, dbał o sprawiedliwość dla wszystkich, wymagał posłuszeństwa i porządku.
5. Szerzył w Polsce oświatę, sprowadzając uczonych mnichów i zakładając klasztory. Zakonnicy nietylko pisali pierwsze książki, ale uczyli ludność gospodarstwa, zakładali sady, wprowadzili znajomość różnych rzemiosł i dawali przykład pracy.
Tym sposobem z małego kraiku, jaki po ojcu odziedziczył, zrobił państwo wielkie, silne, niezależne, rządne i dążące do oświaty.
Czy więc zasługuje na to, aby go nazywać Wielkim?
Poeta Niemcewicz tak o nim pisze:
Był to król dobry, w boju tylko srogi,
Był sprawiedliwy i karał swawole,
Pod nim bezpiecznie i kmiotek ubogi
Orał swe pole.
