Ta strona została uwierzytelniona.
Ricardo Dawid (1772—1823) — wybitny przedstawiciel klasycznej angielskiej burżuazyjnej ekonomii politycznej.
Rotbertus (Jagetzow) Johann Karl (1805—1875) — obszarnik pruski, ekonomista, teoretyk tak zwanego „państwowego socjalizmu”.
Ruge Arnold (1802—1880) — niemiecki radykalny publicysta, lewy heglista, wydawca „Deutsche Jahrbücher” i „Deutsch-französische Jahrbücher”; w 1866 r. przeszedł na stronę Bismarka.
Schapper Karl (1813—1870) — socjalista niemiecki, jeden z przywódców „Związku sprawiedliwych” i „Związku komunistów”; podczas rozłamu w „Związku komunistów” w 1850 r. jeden z przywódców „lewych“, razem z Willichem występował przeciw Marksowi; w 1868 r. został wybrany do Rady Generalnej I Międzynarodówki, ale nie grał już aktywnej roli.
Smith Adam (1723—1790) — jeden z twórców angielskiej klasycznej burżuazyjnej ekonomii politycznej. —
Sorge Fryderyk Albert (1828—1906) — socjalista niemiecki, uczestnik powstania badeńskiego 1849 r., po przeniesieniu do New-Yorku Rady Generalnej — sekretarz generalny I Międzynarodówki, przyjaciel Marksa i Engelsa.
Stein Lorenz (1815—1890) — prawnik niemiecki, znawca teorii i historii państwa, ekonomista.
Thierry Augustin (1795—1856) — francuski historyk liberalny (patrz Mignet).
Thiers Louis Adolphe (1797—1877) — francuski historyk burżuazyjny i działacz polityczny, kat Komuny Paryskiej.
Vogt Karol (1817—1895) — niemiecki wulgarny materialista, agent Ludwika Bonaparte.
Westphalen Ferdynand (1799—1876) — brat przyrodni Jenny von Westphalen; w latach 1850 — 1858 pruski minister spraw wewnętrznych, reakcjonista.
Willich August (1810—1878) — oficer pruski, dowódca ochotniczego korpusu podczas powstania badeńskiego 1849 r., członek K.C. „Związku komunistów” i przywódca frakcji „lewych”, występujących po rewolucji 1848 r. przeciwko Marksowi.
34
