Pobyt na Syberji znany mi jest z osobistych spotkań z Leninem na wygnaniu, oraz z opowiadań inż. E. Różyckiego i W. Lepeszyńskiego, z którym razem odbywałem więzienie polityczne w r. 1906/7, a także ze „Wspomnień“ Krupskiej.
Wyłudzenie pieniędzy od agentki „Ochrany“ opisywał, na podstawie doniesień Hartinga i Bieleckiego, „Grażdanin“, przedruk z którego w r. 1919 podał Biuletyn „Oświedwiercha“, urzędowy organ rządu Kołczaka, N. 211.
O roli Trockiego w sprawie zerwania Lenina z Plechanowym i braku zaufania tegoż dla Trockiego pisze Krupskaja w swoich wspomnieniach, które cytuje też R. F. Miller, l. c., str. 83—84 i sam Trockij w książce „Lénine“ (Librairie du travail, Paris, 1925, str. 38—49).
Lenin stał się człowiekiem-maszyną, ascetą, manjakiem, nieugiętym sekciarzem i jednocześnie trzeźwym przedsiębiorczym wodzem — to twierdzenie moje wzbudziło zwątpienie. Chciano widzieć w Leninie zwykłego bandytę. Powołuję się na opinję Klary Zetkin, (Souvenirs sur Lénine, Paris, 1926, str. 28); A. Woronskiego, (Lenin i ludzkość, Leningrad, 1924, str. 40—48); Krupskiej, (O W. I. Leninie, Leningrad, 1924, str. 13—14), Guilbeaux, l. c., str. 59—67; N. N. Suchanowa, (Notatki o rewolucji, Berlin, 1922) itd.
Nawet rozmowę Lenina z Gaponem i z Amerykaninem, którego prawdziwe nazwisko ukryłem pod pseudonimem — „King“, w głównych zarysach znalazłem w Biuletynie „Oświedwiercha“, r. 1919, N. 101, gdzie był umieszczony artykuł Czerweń-Wodali, w książce Wellsa „Rosja we mgle“ i wreszcie w Protokółach VIII Zjazdu Ros. Partji Komunist., str. 306.
Incydent, który zaszedł pomiędzy Leninem, Gaponem i Manasewiczem-Manujłowym, oraz zamordowanie Gapona opisywali dwaj przeciwnicy polityczni: bolszewik Rowjo i socjal-rewolucjonista, inż. Rutenberg; pierwszy — w „Myśli“, drugi — w „Świecie“.
Rozmowę Lenina z Badajewym o jego przyszłych rewolucyjnych wystąpieniach w Dumie Państwowej podaje między innymi Lévine, l. c., str. 30.
Incydent z prowokatorem Malinowskim opisuje mieńszewik Abramowicz, oraz tenże J. Lévine, l. c., str. 40.
Strona:Lenin Postscriptum.djvu/13
Ta strona została uwierzytelniona.