Strona:Lenin Postscriptum.djvu/14

 Poglądy Lenina i obawy jego wobec włościan znalazły odzwierciadlenie w almanachu „Październikowy Przewrót i Dyktatura proletarjatu“, Moskwa, 1929, oraz w rozprawie W. Bystrjańskiego, („Lenin i 1905 r.“, Leningrad, 1925, w rozprawie N. Popowa „Leninizm“, Moskwa, 1924) oraz w protokółach III wszechros. Zjazdu związków profesjonalnych, gdzie Lenin zdradził swój strach przed włościaninem — „człowiekiem o dwu duszach".
 O ohydnych, nikczemnych sposobach ataku, prowadzonego przez Lenina przeciwko socjalistom innych odłamów, opowiada mieńszewik Abramowicz, cytowany przez Lévine’a, l. c., str. 38—39.
 Pan Skiwski chciałby, żebym nie dawał w swej książce rozdziału o rozmowie Lenina z Kasprowiczem, którego zresztą po imieniu nazwał dopiero sam p. Skiwski.
 Dla mnie było to ważnym dowodem amoralności i rewolucyjnej konsekwencji Lenina, który, uratowany od śmierci przez Kasprowicza, Żeromskiego i d-ra Dłuskiego, zamierzał kraj nasz utopić we krwi, nasyłając na nas Kamieniewa, Budennego, Worosziłowa, Tuchaczewskiego, Dzierżyńskiego, Marchlewskiego, Próchniaka, Kohna i Unschlichta.
 Amicus Plato, sed magis amica veritas!
 Pisarz, operujący nietylko „rosyjskiemi wydawnictwami", jak myśli mylnie p. Czekalski, „krytyk“ „Świata“, lecz materjałami bibljotek zagranicznych, nie może faktu tego ominąć.
 Natomiast nie wspomniałem ani słowem o takich przykrych faktach, jak ten, że Lenin umieszczał swoje artykuły w polskiej prasie i że telegram jego swobodnie przeszedł przez Polskę w chwili, gdy nasza armja i bohaterska młodzież broczyły krwią nad Wisłą, Wkrą i pod Lwowem.
 Tego zaoszczędziłem sobie i naszemu społeczeństwu, wiedząc, że moja książka zostanie przełożona na języki obce.
 Scena w Poroninie z wysłańcem partji socjal-rewolucjonistów ma swoje podłoże w usiłowaniach najstarszej rewolucyjnej partji w Rosji nawiązania stosunków z Leninem oraz w jego energicznej odpowiedzi, o czem znajdujemy obszerne wzmianki G. Zinowjewa: „Międzynarodowy socjalizm