Strona:Lenin Postscriptum.djvu/18

 Gdyby bolszewicy zaciągnęli faktyczne zobowiązania względem Niemiec, to niezawodnie podczas aroganckiej demagogji Trockiego w Brześciu Litewskim, której znieść nie mógł gen. Hoffmann, oraz po zamordowaniu Mirbacha i gen. Eichhorna w Rosji, Berlin potrafiłby skompromitować swoich niesumiennych sojuszników, publikując odnośne dokumenty, czego jednak dotąd nie uczynił.
 Oskarżenia, zwykle skierowywane przeciwko bolszewikom, o porażkę na północnym i południowym frontach, obecnie odpadły po wydaniu książki Helffericha („Wojna Światowa“, Berlin 1919), książki Dana „W ciągu roku“; po wyznaniach kadetów rosyjskich Nabokowa, bar. Nolde, Hessena i innych, poczynionych we wrześniu 1917 r. w Centralnym komitecie partji (patrz: Wardin: „Rosyjski Proletarjat i Wojna Światowa“, Moskwa 1922, str. 50—52), oraz po ukazaniu się dzieła Milukowa. Wszyscy ci autorzy zgodnie stwierdzają, że stało się niezbędne „uważać kompletną porażkę Rosji za fakt, prowadzący do pokojowej polityki Europy“.
 Żeby nie powracać do epizodu z Brześciem Litewskim, wskażę, że szczegółowy opis pokojowej konferencji podaje A. Gan w dziele „Russia and bolshevism“ (Szanchaj, 1921, str. 192—217).
 Opis zdobycia pałacu Zimowego przez bolszewików i rozbicia kilku grobowców carów w katedrze św. Piotra i Pawła oburzył niektórych bolszewizujących obywateli polskich. Nie dopuszczają oni także możliwości gwałtu nad ochotniczkami żeńskiego bataljonu szturmowego, broniącego pałacu z ministrami Kiereńskiego, i „świętokradztwa“ w katedrze. Mógłbym powołać się na „autopsję“, która jednak może być protestowana, albowiem wśród krytyków naszych oraz półbolszewików mamy sporo „czechowskich diakonów“, protestujących... z zasady.
 Wobec tego wskażę na następujące dokumenty:
 Boczkarewoj: „Jak broniono pałacu Zimowego“. Prot. Ornatskiego: „Świętokradztwo w soborze św. Piotra i Pawła“.
 Pierwszy dokument wydał w Omsku „Oświedwierch“ w r. 1919; drugi — Wschodnia misja prawosławna w Pekinie w r. 1918. Minister Malantowicz w „Byłom“ opisał w r. 1919 szturm pałacu. Rtiszczew w książce „Bolszewicy przy wła-