„Lenin“ wywołał tak ożywione dyskusje, tyle najróżnorodniejszych krytyk i ocen tej książki, stanowiącej niewątpliwie „zdarzenie literackie“, że krytyk francuski de Schoell stawia ją obok „Napoleona“ E. Ludwiga i głośnego utworu Remarka, a znakomity krytyk włoski Silvio Blanco, po szczegółowem zanalizowaniu dzieła polskiego autora, wykazuje wyższość „Lenina“ nad wszelkiego rodzaju „biographies romancees“, cytując jednocześnie szereg rozdziałów, zdumiewających potęgą opisu i wczucia się w psychologję osobistości tak skomplikowanej, jaką był Lenin. To samo pisze Fryderyk de Maria, dopatrując się w dziele Ossendowskiego rozmachu i głębi Leona Tołstoja. Hiszpański krytyk Guerilla nazywa nowy utwór polskiego autora — „arcydziełem skończonym“.
Dzieło to stanowi tom drugi cyklu powieściowego „Na przełomie“.
Tom pierwszy, który ukazał się w Bibljotece Autorów Polskich p. t. „Pięć minut do Północy“ łączy w sobie żywą i porywającą akcję z głębokim podkładem psychologicznym, a znakomity krytyk polski Zdzisław Dębicki nazwał ją „najciekawszą powieścią pacyfistyczną“, bowiem opartą jest ona na ściśle przeprowadzonej psycho-analizie różnych narodów, tworzących światową politykę. Powieść ta doprowadza czytelnika do wniosków pozytywnych co do pacyfizmu, który może i powinien być oparty na zrozumieniu duszy poszczególnych ludów, ich zapotrzebowań życiowych i ideałów, nieraz wspólnych i najdroższych dla wszystkich ludzi, niezależnie od rasy i kierujących nimi politycznych względów.
Powieść swoją autor oparł na ściśle dokumentowanym materjale epoki przedwojennej i dotyczącym okresu wojny
Strona:Lenin Postscriptum.djvu/25
Ta strona została uwierzytelniona.
CYKL POWIEŚCIOWY
F. A. OSSENDOWSKIEGO
„NA PRZEŁOMIE“
