Strona:Leo Belmont - Jak nauczyć się esperanta.pdf/10

Ta strona została skorygowana.

Jak wiemy de może oznaczać od, a więc także przynależność — (od) czego? czyj? Stąd: Glora fanfaro de reviviĝo = Pełen chwały hejnał (od..., czego? czyj?) zmartwychwstania.

Wiersz 8.

Aŭroro = jutrzenka, jutrznia. Por. polskie aureola.
Frato = brat. Przyrostek — ec oznacza cechę, przymiot; stąd frateco = cecha charakterystyczna brata — braterstwo.
Mondo = świat. Monda = światowy.
Teraz już łatwo przetłómaczyć wiersz; wystarczy przypomnieć sobie, cośmy powiedzieli o de w rozbiorze wiersza 6-go.

Wiersz 9.

Sata = syty (łatwo zapamiętać). Przedrostek mal — oznacza przeciwieństwo. Por. polskie kontent = zadowolony i malkontent = człowiek wiecznie niezadowolony. A więc malsata = przeciwieństwo do syty, czyli głodny. Mi satas (co robię?) = jestem syty. Mi malsatas (co robię?) = jestem głodny, głoduję.
Ar, — jak wiemy, jest przyrostkiem oznaczającym zbiór, zbiorowość. A więc aro = zbiór, gromada.
Laboro = praca, robota. Labora = taki, którego cechą jest robota — roboczy.
Kiam malsatas aro labora = Kiedy głoduje gromada robocza.

Wiersz 10.

Dla ułatwienia zmienimy szyk wiersza: Hont‘ dronadi en volupta koto.
Honto = wstyd. Hont’ — przypomnij sobie, cośmy mówili o apostrofowaniu (odrzucaniu końcówek) w rozbiorze w. 5-go.
Droni = tonąć. Dron+ad+i = stale tonąć, nurzać się. Por. cośmy mówili o przyrostku ad w rozbiorze wiersza 3-go.
Volupto = rozkosz. Volupta = rozkoszny.
A więc cały wiersz znaczy: Wstyd nurzać się w rozkosznem błocie — w błocie rozkoszy.