Strona:Leo Belmont - Jak nauczyć się esperanta.pdf/14

Ta strona została przepisana.

Bela = piękny. Imię Bela oznacza też piękną osobę.
Estonto = est+ont+o. Esti = być, ont — końcówka imiesłowu (por. obj. wiersza 14). o = końcówka rzeczownika. A więc: estonto = to co będzie = przyszłość.
Sed nia estas bela estonto! = Lecz naszą będzie piękna przyszłość!

Wiersz 17 i 18.

Iri = chodzić. Iru — tryb rozkazujący, (por. wiersz 1) idź, idźcie, idźmy, tu dorozumiewać się należy: ni iru = my idźmy!
Antaŭen = antaŭ+e+n. Antaŭ = przed; e jest końcówką przysłówka, a więc: iru antaŭe = idźmy (jak?) przodem, na przedzie; — n jest końcówką 4-go przypadku, której, jak wiemy używamy również dla oznaczenia kierunku, a więc antaŭe (gdzie? jak?) — na przedzie, antaŭen (dokąd? w którym kierunku?) = naprzód.
Iru antaŭen = idźcie (idźmy) naprzód.
Sango — patrz wiersz 14.
Batalo = bitwa. Por. polskie — batalja.
Iru antaŭen (dokąd? 4-ty przypadek) sangan batalon — Idźmy naprzód do krwawej bitwy.

Wiersz 19 i 20.

Pro = o (o coś, o kogoś), za (za co, za kogo). Por. protegowany — ten, o którego ktoś się stara, ten za kim ktoś się wstawia.
Idealo = ideał. Pro idelo = za ideał (w obronie ideału).
Marŝ, marŝ — czyt. marsz! marsz!
Rapide = prędko. Por. raptownie — nagle szybko.
A więc koniec brzmi: W obronie ideału marsz, marsz, prędko!