| . |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
.
|
| . |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
.
|
| . |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
.
|
| . |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
.
|
| . |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
.
|
| . |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
.
|
| . |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
. |
.
|
Czary!!!
Mógł-że o istnieniu ich wątpić?
Krzyczały o nich wszystkie te księgi, mówiły akta niezliczonych procesów, świadczyły głosy wielkich papieży, dostojnych książąt kościoła rzymskiego, pobożnych proboszczów gmin ewangielickich, wywody najuczeńszych ludzi kilkunastu wieków, świadectwa wszystkich krajów najmędrszej części świata, dziedziczki wielu cywilizacyj wschodu i zachodu, przewodniczki cnót chrześcijańskich i postępu umysłowego — Europy!
Oto skwapliwa ręka jakiegoś dominikańskiego mnicha notowała na marginesach dzieła „De sortilegiis“ z domyślnem uznaniem wielkiej wiary w sprawiedliwość czasu — liczby statystyczne:
„W ubiegłym roku w Trierze spalono 7000 kobiet, którym dowiedziono czarów; w tym-że roku biskup bamberski skazał na stos 600 czarowników płci obojga; podług wiadomości, które otrzymałem, oporządzono tego roku biskupstwo Würzburskie z 900 szkodników!“
Tuż data: Rok Pański 1657.
W jednym z fascykułów, mieszczących luźne kartki, znajdowały się odpisy wyroków parlamentów Paryża, Tuluzy, Bordeaux, Reimsu, Rouen’u, Dijon’u i Rennes. Przesłała je jakaś ręka kapłańska przy liście, z którego
