Strona:Leo Belmont - Złotowłosa czarownica z Glarus.djvu/251

z miejsca aż do waszego powrotu. Ale na państwo już pora...
 W istocie zegar wybił połowę godziny dwunastej.
 Pani Tschudi zakrzątnęła się żywo przy toalecie, — poczem ona i jej mąż delikatnie a kilkakrotnie ucałowali śpiącą. Nie zbudziła się — jeno przeciągnęła się w łóżeczku i odwróciła się na drugi bok.
 — Prawda, jaka ona jest rozkoszna? Czy nie aniołek?
 — Aniołek, — tępo potwierdził aptekarz.
 Ale gdy wychodzili, mruknął przez zęby:
 — Simiae... simiae...
 Wyraz ten oznacza po łacinie: małpy. Doktór Tschudi odwrócił się zdumiony od progu.
 — Co pan powiedział, panie Engherz?
 — Powiedziałem: similia similibus curantur^[1] Nie wychodzi mi z głowy ta teza nowej i modnej szkoły medycznej... Hahnemana, Homeopaci!... Nie zalecają prawie lekarstw... Ależ to ruina dla aptek!
 — A, rozumiem, — zgodził się Tschudi.
 I dodał z uśmiechem:
 — Przesłyszałem się nieco...
 Za chwilę dał się słyszeć turkot powozu... Oddalał się i głuchł...

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

 W mieszkaniu zapanowała cisza. Słychać było tylko lekki i równy oddech śpiącego aniołka. Aptekarz siedział nieopodal przy oknie pierwszego piętra, gdzie mieściła się

1. „Podobne leczy się podobnem“ — zasada homeopatji. (Przyp. autora).