Ta strona została uwierzytelniona.
— 16 —
Wstąpili w obcą ziemię: tu dziesięć tysięcy
Mieszkało ludu; ani mniej ni więcej...
Ci pogańskie okrutne miłowali bogi.
Stoczono bój złowrogi...
Siedem tysięcy krwawe położyło kości,
Reszta przyjęła — religję miłości!...
ŻYCZENIE.
A gdy do grobu znijdę już,
Nie kładźcie kwiatów na mogile...
Bo szkoda laurów, szkoda róż,
Aby w cmentarnym gniły pyle...
Kto jadem opił się dowoli,
Kto spotkał chłód śród ciężkich prób, —
Tego, gdy zaśnie, nie zaboli,
Że go utulił nagi grób...
Tym, co wam, żywi, służą wiernie,
Którym co dnia niesiecie jad,
Co krwawią stopy swe o ciernie —
Złóżcie zebrany dla mnie kwiat...
Zbyteczny kwiat miłości płochej
Tym, co przestaną dla was żyć —
Od was, co zawsze jeno prochy
Umiecie kochać, płakać, czcić!
