Strona:Leo Lipski - Powrót.djvu/161

 — Jakie miasteczko jest po drugiej stronie Wisły?
 — Józefów, proszę pani.
 Chce koniecznie do tych stron powrócić. Kiedyś. Dlaczego? Bo są tu kaniony i wielkie wyrwy w ziemi. I ludzie, których spotkała we wsi, wyglądali jak dzicy. Obnażone kobiety. Nie mieli nawet kur. Żywili się korzonkami i kartoflami. Mieszkali w kurnych chatach.
 Zator. Koń stanął. Szum tysiąca ludzi. Janek schodzi. Pyta:
 — Gdzie Niemcy?
 Ludzie pokazują na wszystkie strony świata. Janek chce koniecznie wiedzieć, gdzie Niemcy. Jo mówi:
 — Chodź tutaj, na wóz. Przykryjemy się kocem i nic nie będzie widać i opowiesz mi bajki.
 — Oszalałaś?
 — Chodź, przykryjmy się kocem i bajki. Proszę.
 Janek gorączkowo pyta o Niemców. Wtedy w niej się coś kurczy i zwija:
 — Nie chcesz jednej wiecznej chwili, wiecznej?
 — Muszę wiedzieć, dokąd jechać, w jakim kierunku.
 Pogardliwy uśmiech Jo.
 Zostaje całkiem sama.
 Wóz rusza, ale Janek nie wie, że ją stracił.
 Przed nimi wysadzili w powietrze most na Wiśle.

[„Kultura” 1959]