Strona:Leo Lipski - Powrót.djvu/45

Ta strona została uwierzytelniona.

żę przeszedł nagle z niemieckiego na francuski, otoczył się dymem papierosa, jak niebieską zasłoną, zaczął opowiadać o Niżyńskim, Diagilewie i Lifarze; potem przeszedł szybko z „vous” na „tu”.
Est-que tu l’as vu, petit?
Oui, je l’ai vu une fois... ici-même, dans les montagnes.
Il est beau, n`est-ce pas?
Il est très beau.
Il n’aime pas les femmes. Le sais-tu?
Je le sais: il est rare que des célèbres danseurs aiment les femmes. D’ailleurs, la danse elle-même contient quelque chose de feminin. Il m’est difficile de l’expliquer en français. Rangopal aussi est homosexuel. J’ai lu ses lettres d’amour, des lettres très naïves et très belles, adressées à mon... à un de mes amis[1].
— Ach!
Książę strzepnął popiół z papierosa. Jego jasnoniebieskie, koloru lodu, skośne i gruzińskie oczy, wysunęły sie z mgły.
Je veux que tu sois a moi. Tu as le visage d’un faune juvenile, tes mouvements sont doux, ta peau est dorée par le soleil...[2]
Emil uśmiechnął się i powiedział:
Non[3].
Oczy księcia zgasły i zaszły gęstym dymem.
Est-ce que c’est la dame qui s’appelle Christine qui t’a perverti de cette façon?
Pourquoi employez-vous ce terme de „pervertir“?

Quelle pitié... Tu me sembles avoir beaucoup lu, et malgré cela tu ne connais pas les choses qui sont en toi, tu ne sais pas ce que tu pourrais ressentir. A ce moment-même tu passes a coté d’un monde immense que tu ignores complétement, tu passes comme un cheval à qui on a bandé les yeux[4].

  1. — Czy widziałeś go, malutki?
    — Tak, widziałem go raz... nawet tu, w górach.
    — On jest piękny, nieprawdaż?
    — Jest bardzo piękny.
    — Nie lubi kobiet. Wiesz o tym?
    — Wiem: rzadko sławni tancerze lubią kobiety. No i w samym tańcu jest coś kobiecego. Trudno mi to wyjaśnić po francusku. Rangopul także jest homoseksualistą. Czytałem jego miłosne listy, bardzo naiwne i bardzo ładne, skierowane do mojego... do jednego z moich przyjaciół.
  2. Chcę, żebyś był mój. Masz twarz młodego fauna, łagodne ruchy, skórę złotą od słońca...
  3. Nie.
  4. — Czy to dama o imieniu Krystyna sprowadziła cię na drogę perwersji?
    — Dlaczego używa pan słowa „perwersja”?