Wszystkie członki ludzkie zgrubiają się podczas zgięcia w stawie, wyjąwszy staw kolanowy.
Podczas wytężenia członków ciała człowieka odbywającego rozmaite ruchy widoczne będą tylko mięśnie wprawiające członek w ruch, inne członki będą miały mniéj lub więcéj wydatne mięśnie, odpowiednio do tego czy mniéj lub więcéj pracują.
To ramie wywrze najdzielniéjszy i najdłużéj trwający ruch, które będąc wyprowadzoném z swego naturalnego położenia, będzie miało największą pomoc od innych członków do skierowania się w stronę pożądaną. Jako to gdy człowiek A, ruchem całego ciała przeniesie silny rzut ręki E w punkt B.
Najważniejszą częścią w sztuce, a przedmiotem starania jest pomysł. Drugą jest rzecz o ruchach, i wzgląd na ich działanie, aby były żywe a odpowiednie do działaczów tak co do ich powolności jak i szybkości, aby szybkość srogich była jak największą jaką tylko można dopuścić w działaczu. Jeżeli kto ma rzucać oszczep lub dzidę lub inny podobny przedmiot niechaj postać jego wyraża najwyższe wytężenie, jeżeli są dwie postacie, niech się różnią pod względem sposobu i siły działania, pierwszą pod względem zamachu jest postać A, drugą pod względem ruchu jest B. A daléj rzuci przedmiot zamierzony niż B, ponieważ jakkolwiek jedna i druga postać okazuje chęć w ten sam punkt rzucić swój ciężar A, mając nogi odwrócone od celu, gdy się wykręci, wygnie i zwróci się w stronę przeciwną, w którą zdaje się być zwrócone jéj wytężenie, odwróci się szybko i zręcznie, w stronę w którą chce wyrzucić
