nia, a kończy na drugiej, ma postać czworoboczną, szerokości około trzech palców, a grube na pół palca, służy zaś tylko do ścisłego spojenia tych dwóch kości przedramienia, aby się nie rozstąpiły.
Wyradzają się w stawach ludzkich pewne ziarnka kostne stale przywarte do środka ścięgn wiążących niektóre stawy w rodzaju rzepki w stawie kolanowym, w rękach i w stopach jest ich ośm: po jedném w każdém ramieniu, po jedném w kolanie, dwa w każdej stopie, pod pierwszym stawem palca wielkiego licząc od śródstopia, pod starość człowieka stają się one bardzo twardemi.
Znajduje się jeden mięsień pomiędzy kością łonową a piersią (raczéj kończy się na piersi) który ma ruch potrójny, ponieważ w długości swéj dzieli się na trzy pasy, a to w następny sposób: pierwszym jest mięsień górny, następnie idzie szerokie ścięgno przez cały mięsień, a potém następuje drugi mięsień poniżej poprzedzającego, który łączy się z drugim ściągaczem, następuje trzeci mięsień o trzeciém ściągnie łączącém się z kością łonową. Ten potrójny podział jednego mięśnia utworzony został przez naturę z powodu rozmaitości ruchów jakie człowiek odbywać potrzebuje przy zginaniu się i wyprężaniu, za pomocą tych mięśniów które gdyby były jednoskładowe, bardzo by się zmieniały przy kurczeniu się i wyciąganiu, przy zgięciach i rosprostowaniach tułowia; piękniejszém zaś jest w człowieku, iż mięsień mniej się zmienia podczas ruchu, gdy bowiem mięsień ma się rozciągnąć na dziesięć cali i na tyleż znowu skórczyć wypada po trzy cale na każdą część mięśnia z których każda mało się w postaci swéj zmieniając, mało téż psuje piękność kształtów ciała.
Przy największém przekręceniu ciała, człowiek pięty po za sobą obaczy a twarz będzie bokiem, a nie bez trudności da się to wykonać, jeżeli się nóg nie zegnie i nie obróci łopatki od strony zgięcia karku, przyczynę tego zwrotu okaże się w anatomii i wskaże które mięśnie wprzód się poruszą, które zaś późniéj.
Gdy ręce w tył założemy łokcie niewięcéj się zbliżą ku sobie jak tyle, że najdłuższe palce jednéj ręki dojdą do wierzchołka łokcia drugiej czyli, iż największe zbliżenie jakie mieć mogą łokcie w tyle stanowić będą biodra, taki téż będzie odstęp od łokcia, do końca najdłuższego palca, a ręce w ten sposób utworzą kwadrat zupełny. A gdy skrzyżujemy ręce na piersiach tak iż łokcie natrafią na liniję środkową tułowia, łokcie z ramionami barkami utworzą trójkąt równoboczny.
- ↑ W niemieckiem pomiędzy piersią a brzuchem.