W Rzymie odebrać musiał instrukcyą od Kardynała Sekretarza Stanu Montalto synowca panującego Papieża, któremu miał o wszystkich czynnościach swoich donosić. Pierwsze jednak listy z drogi z Florencyi a nawet z Krakowa, pisze Nuncyusz do Kardynała Azzolino[1]. W Bononii dał mu Legat miejscowy rękopis korrespondencyi Polskiéj Kardynała Bolognetti (Un libro del negotiato di Polonia del S. Card. Bolognetti) zawierający listy od 9 Lipca 1581 do 6 Marca 1582 roku, które Nuncyusz starannie przejrzał[2]. W Wiedniu dopiero dowiedział się o nieodżałowanéj śmierci Stefana Batorego, zaszłéj 12 Grudnia tegoż roku; musiał zatem na nowe polecenia i instrukcye oczekiwać.
Stolica Apostolska miała wielki i konieczny interes w Nowéj Elekcyi Polskiéj, aby ta na katolickiego Xięcia padła; wybór Nuncyusza mającego wpływać na przyszłą Elekcyą, był zatem nader ważnym. Nie
- ↑ Kardynał Azzolino był jednym z tych, którym Papież powierzył późniéj interes Elekcyi nowego Króla Polskiego.
- ↑ Albert Bolognetti, Biskup Massy (później Kardynał) był Nuncyuszem w Polsce w latach 1581 i 1582 w interesie ligi chrześciańskiéj przeciw Turkom. Relacya téj legacyi, pisana dla Kardynała Sekretarza Stanu Rusticucci r. 1585 przez Horacego Spanocchi, niegdyś Sekretarza téjże legacyi; znajduje się w Bibliotece X. X. Chigi w Rzymie. (Ob. Przezdzieckiego Wiadomość Bibliograficzną str. 93 i 173, oraz Wiszniewskiego Hist. Liter. Polskiéj Tom VIII str. 19—23).
_009.jpg&oldid=1968139){kind=link}