Ta strona została przepisana.
akceptowania...[1], a także co do poprzedzającéj koronacyi Króla Francuskiego[2] nie mam tu zaufa-
- ↑ W oryginale Włoskiém słowo nieczytelne, zapewne konfederacyi. Gdyż Król Stefan na koronacyi zaprzysiągł, a w konstytucyi Sejmu koronacyjnego postanowić musiał: „A iż w téj zacnéj koronie narodu Polskiego, Litewskiego, Ruskiego, Inflantskiego, i innych jest nie mało dissidentes de Religione; przestrzegając na potém jakich sedycyi i tumultów, z téj przyczyny rozerwania abo niezgody Religii. Warowali to sobie niektórzy obywateli koronni konfederacyą osobliwą, że w téj mierze in causa religionis, mają być w pokoju zachowani, którą My im obiecujemy trzymać wcale czasy wiecznemi (Volum. Legum II 217).
- ↑ Henryk Walezyusz, jeszcze w Paryżu zaprzysiągł wolność religijną. „Pacem que et tranquillitatem inter dissidentes de religione tuebor, manutenebo, nec ullo modo vel jurisdictione Nostra, vel officiorum Nostrorum et Statuum quorumvis authoritate quempiam offici, opprimique causa religionis permittam, nec ipse officiam, nec opprimam (volum. Legum II. str. 863). — Przy koronacyi, Biskupi chcieli zmienić rotę przysięgi, co do tego artykułu, i już do rozruchu w kościele przychodziło; ale Marszałek W. Firléj dawną przysięgę odczytał. Jako Nuncyusz przytomny był Antoni Maria Gratiani, którego Kardynał Commendoni odjeżdżając na swojem miejscu zostawił (Heidenstein st. 52 Gratiani, de Scriptis Invita Minerva Vol. II. str. 226).
_034.jpg&oldid=1968186){kind=link}