rozszerzyłem się nad temi heretykami, którzy promocyą dostali za czasów Króla J. M.; okazując szkodę jaka ztąd wynika dla Religii Katolickiéj i dla całego Królestwa[1] N. Król słuchał mnie z uwagą i odpowiedział, że zawsze najchętniéj mnie widzieć i słuchać będzie, a zwłaszcza gdy mu zechcę przypominać rzeczy tyczące się Religii Katolickiéj, którą życzył sobie zachować i pomnożyć w tem Królestwie. Dość długo jeszcze potem mówił ze mną Król J. M. najłaskawiéj w innych materyach. Pan Lew Sapieha Podkanclerzy Litewski, i najprzedniejszy Pan w tamtych stronach, wielką ma łaskę i powagę u Króla; gdyż będąc heretykiem, przed niewielą laty Katolikiem został, i wielką gorliwość okazuje we wszelkich okolicznościach tyczących się dobra Katolików, starając się bardzo usilnie o nawrócenie krewnych i przyjaciół swoich. Niedawno z łaski Bożéj, i dzięki staraniom własnym, nawrócił do wiary Katolickiéj żonę[2], która w Zielone Świątki, z powodu Jubileuszu spowiadała się i przyjęła Przynajświętszy Sa-
- ↑ Zapewnie za Króla Stefana. Zygmunt zaś korzystał z téj rozmowy; bo wkrótce Województwo Krakowskie, po śmierci Andrzeja Tęczyńskiego oddał Mikołajowi Firlejowi Kasztelanowi Bieckiemu, który z Kalwina gorliwym Katolikiem został.
- ↑ Dorota Firlejówna, Kasztelanka Lubelska primo-voto Xiężna Zbarazka Wojewodzina Trocka, secundo voto za Lwem Sapiehą podówczas Podkanclerzym Litewskim od 1 Września 1586 roku.
_142.jpg&oldid=1968402){kind=link}