Strona:Listy Jana Trzeciego Króla Polskiego.djvu/133

śliwie skończyć, która iuż na schyłku, a woysko w dobry wprowadziwszy krai, porządnie rozstawić; luboby ono wolało do Polski, do czarnych pieców y złego piwska, niżeli tu w pałacach y nailepszem Tokaiskiem winie.
 Do tego tedy wszystkiego ieszcze list Wci m. s. miasto iakiey konsolacyi me mande, qu’on me glose, de ce que je n’ai pas tout quitté aprés la bataille de Vienne, aby sobie było owę napisać przypowieść: że umie Król zwyciężać, ale zwycięztwa nie umie zażyć. Potem sur le tableau, ieśli ressamble á l’original; que cette nègligence Vous inspire bien de choses: iam zaś nie tylko odpisał; aleśmy go tu wszystkim pokazowali, y przyznawali, że nic podobnieyszego. Za pierścionek dziękowałem: o fuzyi, lichtarzu nierychło oddanym oznaymiłem, iako y o książce y kompasie, że mię to wszystko doszło. Kończysz Wć m. s. na ostatek tem, que Vous êtes grandement mal contente de moi; a do tych czas wszystkoś to m. d. znalazła w listach swoich. To takie moie szczęście i taka konsolacya!
 Ce que Vous écrivez par aprés des affaires du tems, cale tego rozumieć nie mogę. Qui me recherche? Kogo potrzeba écouter? Bo tu tylko ieden się odzywa Tekoli, o którym Wć m. s. tak wiele razy pisałaś, że nie trzeba nad nim miłosierdzia, car c’est un traître. Odpisać mi na