Strona:Listy Jana Trzeciego Króla Polskiego.djvu/209

Ta strona została przepisana.

zniósłszy się obecnie, z W. Humniewiczem Kanonikiem lwowskim, rozdać je inter saeeularem et religiosum Clerum, na odprawowanie sufragiorum za duszę księżnej JMci siostry naszej jedynej, która wczora e vivis recessit.“ Dan w Warszawie dnia XXX. Września roku Pańskiego 1694.
Jan król.
19) JMci pana Comtego. Le Comte de Maligny brat królowej żony Jana III. był generałem wojsk polskich i pułkownikiem dragonów królowej, towarzyszył Janowi III. na wyprawę wiedeńską. W roku 1690 uzyskał indygenat. W roku 1696, gdy ojciec jego kardynałem został, przybrał na siebie tytuł Markiza d’Arquian, który dotąd ojcu jego był służył.



LIST II.

1) Pan Marszałek nadworny koronny. Hieronim Lubomirski, syn sławnego w dziejach Jana Kazimierza Jerzego Lubomirskiego, Marszałka Wielkiego, i hetmana polnego koronnego, z Ligęzianki zrodzony, w Węgrzech w wojsku Austryackiem męstwem się wsławił. W młodości swojej był kawalerem Maltańskim. Za dyspensą papieską pojął za żonę Bokunownę Stolnikownę litewską, z którą miał trzy córki. Z tych jednę za Franciszka Wielopolskiego wojewodę krakowskiego, drugą za Rybińskiego wojewodę Chełmińskiego, trzecią za Towiańskiego podkomorzego koronnego wydał. Hieronim Lubomirski umarł w roku 1707 hetmanem W. koronnym i kasztelanem krakowskim.
2) Wojewoda Wołyński. Mikołaj Sieniawski, Hetman polny koronny wsławił się za Jana Kazimierza, Michała, i Jana III. królów, na wojnach szwedzkich, kozackich i tureckich, pod Głuchowem, Międzyborzem, Chocimem, Żurawnem, Niemirowem. W czasie wyprawy wiedeńskiej, przedniej straży dowodził; powróciwszy w granice ojczyste, umarł w Lubowli na Spiżu na początku roku 1684. Zostawił z Cecylii Radziwiłłównej córki marszałka wielkiego litewskiego, syna i dwie córki, z których jedna za Stefana Potockiego wojewodę Bełzkiego, druga za Jabłonowskiego chorążego koronnego poszła. Syn jego Adam