Strona:Listy Jana Trzeciego Króla Polskiego.djvu/213

 7) Pan Międzyrzycki starosta, Piotr Opaliński, syn Krzysztofa Opalińskiego, wojewody poznańskiego, z Teresy Czarnkowskiej zrodzony.
 8) Prince de Conti Franciszek Ludwik de Bourbon, o którym wyżej było.
 9) De Soissons Ludwik Tomasz de Savoye, o którym wyżej było.
 10) Markiz de Seppeville był natedy posłem Francyi przy cesarzu.
 11) Róża króla Michała. Gdy król Michał gotował wyprawę przeciw Turkom w roku 1672, papież naówczas Klemens X. przysłał mu poświęcony miecz, a królowej takąż różę. Zwycięzca pod Podhajcami, mógł był podobno przestać na zdobytych bluszczach, a mniej pragnąć róży. — Zresztą wkrótce po wyprawie wiedeńskiej, równyż podarunek Jan III. od papieża Inocentego XI. w roku 1684 odebrał.
 12) Wojewoda Wołyński Sieniawski.
 13) Księżnej JMci: Katarzyny Radziwiłłowej siostry króla.
 14) Taff. O tymże Taffie, powierniku księcia Lotaryńskiego, i jego uprzejmych dla króla wyrazach w tem zdarzeniu, wspomina Delerak.
 15) Wyrażenie Robakowski oznacza tyle, co fac totum. Ustęp ten opuszczono w wydaniu Raczyńskiego, jak wiele innych.
 16) Ks. arcybiskup Gnieźnieński Stefan Wydzga, najprzód kaznodzieja króla Władysława IV., potem kanclerz królowej Ludwiki, później biskup łucki, później jeszcze Warmiński i podkanclerzy koronny, wziął w roku 1678 arcybiskupstwo gnieźnieńskie, umarł w roku 1686.
 17) Fanfanik królewicz Jakób, o którym wyżej.
 18) Książę Lotaryński Karol, urodzony w roku 1643, jeden z najsławniejszych wojowników siedmnastego wieku. Naczelnym był dowódzcą wojsk cesarskich. Umarł w roku 1690. Pojął był za żonę arcyksiężniczkę Eleonorę, córkę Ferdynanda III. cesarza, a wdowę po Michale Wiśniowieckim, królu polskim, z której pięciu synów zostawił. Książę Lotaryński starał się był o koronę polską.
 19) Ks. Radziwiłł, marszałek litewski, Stanisław Radziwiłł umarł roku 1690.