Strona:Listy Jana Trzeciego Króla Polskiego.djvu/224

Ta strona została przepisana.

wieść głosi, że gdy o śmiertelności duszy był zaczął pisać dzieło, spotkał na drodze ciało niepogrzebionej dla ubóstwa niewiasty, którą swoim kosztem pochować kazał. Ta w nocy ukazać mu się miała, a zawdzięczając uczynioną sobie usługę, od mylnego o duszy człowieka odwiodła mniemania, o nieśmiertelności jej zapewniła i natychmiast zniknęła.
Tenże Lubomirski, który w roku 1702 umarł, wybudował pałac w Ujazdowie, wsi niegdyś królewskiej którą mu Rzeczpospolita w roku 1683, w nagrodę jego usług darowała; wybudował oraz pałac w Łazienkach, który król Stanisław Poniatowski później przekształcił i przyozdobił, zostawiwszy kilka pokoi takiemi, jakie w pierwszym tego domu zakładzie były. Wystawił prócz tego klasztor i kościół w Czerniakowie, gdzie jego zwłoki leżą. Zostawił z Zofii Opalińskiej córkę Elżbietę, którą Adam Sieniawski Kasztelan krakowski i hetman W. koronny za żonę pojął. Z Elżbiety Denhofownej Podkomorzanki koronnej, drugiej żony swojej, trzech miał Synów, z których starszy Teodor Krakowskim, a najmłodszy Józef, Czerniechowskim byli wojewodami.
16) Preszłego podskarbiego Morsztyna.
17) Marcyan Chełmski oboźny koronny.



LIST XIV.

1) Na oryginale listu jest 15 numer; poprzedniego był 13-ty, więc list 14ty może zginął.
2) Pupusienką, a według tekstu Raczyńskiego Purpurienką nazywa Jan III swą córkę Teresę Kunegundę.



LIST XV.

1) Starostą Winnickim w roku 1629 został Adam Kalinowski, który w roku 1637, wsławiwszy się na wojnach Szwedzkich, tatarskich i kozackich, umarł. Później kto był Starostą