piechota omieszka iuż pewnie, iako y drudzy. Każę ią przyłączyć do Regimentu JP. Comtego[1]; ale wątpię żeby tego było potrzeba, bo y PP. Kożuchowscy[2] obadway przyszli, y ludzi przyprowadzili. Co strony pieniędzy Panu Krakowskiemu[3] gdy Wć. y rada ta, która iest przy WMści moim sercu, obaczycie własną tego potrzebę, że się to obróci na imprezę jaką pewną nie żałować pieniędzy, nie odsyłaiąc tu do mnie, bo by to było nierychło. P. Kanclerz[4] życzy wydania wici: nie wiem dla czego y dla kogo? bo ieżeli dla Tekolego, ten z tamtąd daleko, bo tu obległ Preszpurk z Turkami y Tatarami, y przysłał prosząc o armistitium, aby się mógł tym sposobem zbyć Turków i Tatarów, którzy mu kraje iego w niwecz obracaią. I Xże Apaffi[5] Siedmiogrodzki pisał w tych czasach do Cesarza, ofiaruiąc medyatio między nim a Turkami. O nas cale ani Węgrowie, ani Turcy nie wiedzą, ani wierzyć temu nie chcą, co barzo dobrze na naszą stronę. Już też dzień dobry nastaie lubo pochmurny, po kilko dniowym deszczu; zaczym mi kończyć przychodzi, bo mi dziś dziewięć mil wielkich uiechać przyidzie, rozsadzonemi końmi do mostów Wiedeńskich, które z tąd wielkich pięć mil, y nazad się wrócić; bo jutro zaś w Imie Boże trzeba się brać ku przeprawie. Kończąc zatém, całuię z duszy i serca wszystkie śliczności WMści serca mego iedynego.
- ↑ Comte de Maligny, brat królowej.
- ↑ Aleksander i Stanisław Kożuchowscy bracia, byli obadwaj jeden po drugim cześnikami Wieluńskimi. Był też jakiś Kożuchowski chorążym krakowskim.
- ↑ P. Krakowski kasztelan Potocki, o którym wyżej było.
- ↑ P. kanclerz Wielopolski, o którym wyżej było.
- ↑ Książę Apafi siedmiogrodzki. Stany siedmiogrodzkie obrały go księciem w roku 1661 pod protekcyą Turków, z którymi przeciwko Austryi pokilkakrotnie wojował. W roku 1687 oddzielny z cesarzem Leopoldem zawarł pokój, mocą którego zrzekł się wszelkich związków z Portą i protekcyę Austryi przyjął. Umarł w Weissenburgu w roku 1690.
