Strona:Listy Jana Trzeciego Króla Polskiego.djvu/60

Ta strona została przepisana.

grandissime montagne du coté droit; o czym nam nigdy nie powiedziano, et cinq ou six ravines. Dla tego tedy ledwo nam ieszcze za dwa dni przyidzie do samey akcyi, bo musiemy odmienić cale teraz y szyk, y manierę woyny, y zacząć z nimi a la maniere owych wielkich Maurycych, Spinolów y innych, którzy szli a la secura, gagnant peu à peu le terrain. Mówiąc iednak humainement a pokładaiąc wszystkie nadzieie w Bogu naszym, miałby też nieprzyiaciel wielką odnieść konfuzyą, który ani się okopał, bo mu się też okopać niepodobna, ani ścisnął son camp w kupę, ale tak stoi, iako byśmy na sto mil od niego byli. Komendant Wiedeński widzi nas: puszczał race y z dział biie ustawicznie. Turcy zaś nic dotąd nie uczynili, tylko na skrzydło lewe, tam gdzie Xże Lotaryński z Saskim stoią, pod murami klasztoru de la Cameldolie, (i te mury nasi opanowali), wyprawił kilkadziesiąt Chorągwi z kilko tysięcy Janczarów, bronione niby pasu tamtendy nad Dunaiem. Jadę tam zaraz, y dla tego kończyć muszę, ieżeli tamtey nocy nie zrobili iakiego retranchement; coby było bardzo dla nas nie dobrze, bo ia ich z tamtąd atakować myślę. Woysko nasze stoi wszerz z wielkie pół mile po górach w lasach, że mieysce ledwo iest ścieszko przedrapać się od skrzydła do skrzydła. Ia tu na samym nocowałem skrzydle prawym przy piechotach[1]. Obóz wszystek widać

  1. Piechota polska pod Wiedniem z dwudziestu składała się pułków i na ośm brygad była podzielona. Mniemam, iż ciekawości czytelników moich, szczególniej zaś wojskowych, dogodzę, przyłączając tu szyk bojowy tejże piechoty z wymienieniem jej dowódzców.
    Brygady prawego skrzydła.
    BRYGADA 1.
    Ernesta Denhoffa, kasztelana wileńskiego, generała-lajtnanta.

    1. Pułk tegoż Denhoffa. Pułkownik Bernfejer.
    2. Pułk królewicza Jakóba. Pułkownik Otto Seswegier.
    Brygadę tę królewską nazywano.



    BRYGADA 2.
    Stanisława Morsztyna, chorążego Zatorskiego.

    3. Pułk tegoż Morsztyna. Pułkownik Gerard Tygenhoff.
    Major Krystjan.
    4. Pułk Wacława Szczuki, stolnika wiskiego. Pułkownik Weretycz.



    BRYGADA 3.
    Eliasza Łąckiego, chorążego ziem pruskich.

    5. Pułk tegoż Łąckiego. Pułkownik Franciszek Lanckoroński, starosta stobnicki.
    6. Pułk Wacława Leszczyńskiego, wojewody podlaskiego. Pułkownik Tobiasz Knobelsdorf.



    BRYGADA 4.
    Fryderyka Grebena.

    7. Pułk tegoż Grebena. Podpułkownik Gutry.
    8. Pułk Jabłonowskiego, hetmana W. K. Pułkownik Berens.
    9. Pułk Krasińskiego, referendarza koronnego, pułkownik Zorowski.



    Brygady lewego skrzydła.
    BRYGADA 1.
    Pułkownika Butlera, starosty bydgoskiego.

    10. Pułk tegoż Butlera.
    11. Pułk Kątskiego, generała artyleryi.



    BRYGADA 2.
    Jana Denemarka, pułkownika.

    12. Pułk tegoż Denemarka. Podpułkownik Sakien.
    13. Pułk Potockiego, kasztelana krakowskiego.
    14. Pułk Lubomirskiego.
    15. Pułk hr. de Maligny. Pułkownik Kożuchowski.



    BRYGADA 3.
    Tomasza Zamojskiego, kasztelana halickiego.

    16. Pułk tegoż Zamojskiego. Pułkownik Dobczyc.
    17. Pułk Gnińskiego, wojewody czernichowskiego. Podpułkownik Frank.



    BRYGADA 4.
    Pułkownika Kreuzera.

    18. Pułk Wielopolskiego kanclerza W. koronnego.
    19. Pułk Sieniawskiego, hetmana polnego koronnego. Pułkownik Asferus.
    20. Pułk Denhoffa, wojewody pomorskiego.



    Artyleryi dowodził Kątski, kasztelan lwowski. Pułkownikiem tego oddziału był Fink. Majorem Rudkowski.

    Kochowski Commentarius de bello contra Turcas apud Viennam a 1683.
    Nie wiadomo jak mocne były te pułki i jaka ich była wewnętrzna organizacya.