Strona:Listy O. Jana Beyzyma T. J. apostoła trędowatych na Madagaskarze.djvu/409

Matek; nie znaczy ono to co Wy polskie, mówiąc z uszanowaniem do jednej tylko osoby, ale wy w liczbie mnogiej.
 4. Opiekun.
 5. Ustawicznie.
 6. Wyraża większy nacisk, np. prosimy i prosimy jeszcze, bardzo prosimy.
 7. Podoba im się ta nazwa i sami o sobie tak się wyrażają.
 8. Miejscowość, w której się znajduje rządowe schronisko.
 9. Raptem.
 10. To ma wyrażać datę naszego rozłączenia.
 11. Zwątpiliśmy.
 12. Że się spotkamy, zejdziemy, zobaczymy na własne oczy, lub coś w tym rodzaju.
 13. Oznacza, że schorowane całe ciało, ale najbardziej nogi.
 14. Udaliśmy się w drogę.
 15. Nikt ich nie przyjmuje do domu, bo się ich ludzie boją.
 16. Wszyscy trędowaci zawsze mówią o sobie »chorzy«, a nie lubią widać tej pogardliwej nazwy »trędowaty«.
 17. Z północy = z Ambohidatrimo, który leży na północ od Fianarantsoa.
 18. Jedna chora z pomiędzy nich (żona tego, co podpisany na liście, nazywa się Dionizy Mangawela.
 19. Znaczy: żeby doszli pomyślnie.
 20. Pozdrawiamy.
 21. Zwykłe zakończenie listu Malgaszów, albo nawet i małej kartki: tak mówi, albo mówią, poczem podpisuje się piszący.
 22. Z prawdziwą wdzięcznością dla Pana Jezusa mogę sumiennie Przew. Matce powiedzieć, że byłbym szczęśliwy, gdybym miał jak najwięcej takich dobrych, pobożnych, praktykujących katolików, jak ten Józef, między moimi chorymi w nowym schronisku.