Ta strona została przepisana.
103.
Do cesarza Aleksandra I.[1])
(Z francuzkiego.)
Berville d. 9. kwietnia 1814.
Najjaśniejszy panie!
Jeżeli śmiem ze skromnego zacisza mego zanosić prośbę do wielkiego monarchy, wielkiego wojownika, a nadewszysko opiekuna ludzkości, czynię to dla tego, iż mi jego szlachetność i wspaniałość dostatecznie są znane. Żądam od WChMości trzech łask: pierwszej, aby Polakom udzieloną została powszechna amnestja bez najmniejszego wyjątku i aby chłopi za granicą rozproszeni uważani byli za wolnych, skoro w domowe progi powrócą; drugiej, abyś WCMość o-
- ↑ W r. 1814 cesarz rosyjski Aleksander I będąc w Paryżu, chciał widzieć Kościuszkę, posłał po niego swój pojazd. Rozmowa z nim była długa, w której Kościuszko o swojej ojczyznie mówił, uakłaniając by się ogłosił królem niepodległej Polski. Zachęcony oświadczoną przychylnością dla tej myśli i dobrocią okazaną mu, napisał Kościuszko ten list do cesarza.
