Strona:Lucy Maud Montgomery - Rilla ze Złotego Brzegu.djvu/113

przykład Krzysztof poruszał taki temat, z pewnością byłabym oczarowana. Jak go słucham z oczami spuszczonemi, słowa jego porywają mnie, lecz gdy tylko spojrzę na jego nos, cały urok mija. Fred chce się także zaciągnąć do wojska, lecz nie może, bo ma dopiero siedemnaście lat. Pani Elliott spotkała nas, gdy szliśmy przez wieś i na pewno nie byłaby bardziej przerażona, gdyby mnie ujrzała spacerującą z samym Kaiserem. Pani Elliott nienawidzi metodystów i nie znosi wszystkiego, co oni robią. Ojciec powiada, że pod tym względem jest przesadna“.
 Około pierwszego września nastąpił wyjazd ze Złotego Brzegu i z plebanji. Flora Nan Di i Władek wyjechali do Redmond. Karol przeniósł się do swej szkoły za Portem, a Shirley do Akademji Królewskiej. Na Złotym Brzegu została tylko Rilla i odczuwałaby bardzo swą samotność, gdyby miała na to dość dużo czasu. Brak jej ogromnie było Władka. Od pamiętnej ich rozmowy w Dolinie Tęczy zbliżyli się do siebie jeszcze więcej i Rilla niejednokrotnie opowiadała Władkowi o takich rzeczach, o jakich nie odważyłaby się wspomnieć nikomu. Była jednak tak zajęta Młodym Czerwonym Krzyżem i dzieckiem, że rzadko kiedy miała wolną chwilę, podczas której mogłaby odczuwać swą samotność. Czasami, gdy kładła się do łóżka, płakała przez chwilę z tęsknoty za Władkiem i Jimem, oraz z przyczyny pozostawionej przez Krzysztofa wiadomości, lecz wkrótce zasypiała i łzy mimowoli obsychały na jej twarzyczce.
 — Czy mam załatwiać sprawę wysłania dziecka do Hopetown? — zapytał doktór pewnego dnia,