Strona:Lucy Maud Montgomery - Rilla ze Złotego Brzegu.djvu/159

Odbywamy już próby od miesiąca, a jeszcze wciąż końca nie widać i wciąż nadchodzą wieści o nieszczęściu biednych ofiar wojny. Maniusia Pryor przyrzekła wziąć udział w przedstawieniu i gdy się już doskonale wyuczyła roli, ojciec stanowczo jej tego zabronił. Nie mam pretensji do Maniusi, ale uważam, że mogłaby od czasu do czasu wykazać więcej energji. Powinna wpłynąć na ojca, wszakże ona jest w domu całą gospodynią i cóżby jej zrobił, gdyby się postawiła „sztorcem“? Gdybym była na miejscu Maniusi, znalazłabym już jakiś sposób na Księżycowego Brodacza, zbiłabym go, albo pogryzła, gdybym nie znalazła innej rady. Lecz Maniusia jest potulną i grzeczną córką, która znosi wszystko.
 „Nie mogłam znaleźć nikogo na jej miejsce, więc wreszcie postanowiłam przyjąć na siebie tę rolę. Ola Keith jest członkinią komitetu koncertowego i w najdrobniejszych szczegółach występie przeciwko mnie. Nie radząc się jednak nikogo zaprosiłam z miasta panią Channing, aby na koncercie śpiewała. Jest ona doskonałą śpiewaczką i na pewno ściągnie takie tłumy słuchaczy, że warto jej będzie zapłacić nawet najwyższe honorarjum. Ola Keith uważa, że zupełnie powinny nam wystarczyć „miejscowe talenty“, a Mina Clow postanowiła nie śpiewać nawet w chórze, twierdząc, że ma tremę przed panią Channing. Mina jest jedynym dobrym altem, jaki posiadamy! Chwilami jestem tak zniechęcona do tego wszystkiego, że z radością wycofałabym się z całej imprezy, lecz, gdy pochodzę trochę po moim pokoju i ochłonę z pierwszego wra-