nem, przykryć i dusić aż się wysadzi. Zagotować na żółto, to jest mocno, ale nie zrumienić, łyżkę masła z łyżką, mąki i cukrem rumianym, zalać tém kapustę w rondlu i jeszsze razem trochę poddusić.
Robi się także kapusta faszerowana, to jest: po odgotowaniu w solonéj wodzie i wyciśnięciu z niéj, nałożyć między liście farszu, takiego, jak na pierożki z gotowanego mięsa, lub lepiéj daleko jak do nadziewania galarepy z surowego mięsa, dodawszy troszkę siekanego łoju, jak na pulpety; potem ułożyć w rondlu i dusić jak wyżéj. Wydając na stół, na półmisku, polać rumianą bułeczką i zalać sosem. Taką faszerowaną kapustę można tak dobrze robić z włoskiéj, jak z białéj zwyczajnéj kapusty.
Kapusta świeża trwa od sierpnia do grudnia; dobroć kapusty zależy od jéj białości i świeżości. Wiele osób gotuje kapustę bez parzenia, jest to mylne, gdyż odgotowanie kapusty bardzo wiele ma wpływu na hygieniczną stronę, téj jarzyny tak powszschnie lubionéj, a uważanéj za niestrawną. Poszatkowaną kapustę wrzucić w gotującą się wodę na ogniu i trzymać ją w niéj przez minut 10, odcedzić, przelać zimną wodą, wycisnąć doskonale, włożyć w rondel, podlać na jedną sporą główkę
