Strona:Lud ukraiński. T. 1.djvu/195

 Ciasta weselne znane były wszędzie, bo wszędzie ziarno, mąka, ciasto, placki były symbolami płodności (stąd placenta u Niemców Mutterkuchen zwie się). Artemis, bogini rodzenia, zwała się u Greków kokoka (od kokkos zboże); Herze, bogini małżeństwa, na wyspie Samos, ofiarowano placki; toż Afrodycie w Eryxie; lzydzie, podczas processyi, ofiarowano chleby, w kształcie pępka (popana, polyomfala); bożek Pollear, w Indyi, opiekujący się stadłami, trzymał w ręku ciasto. W starożytnym świecie była tradycja, że pierwotni ludzie powstali byli z ciasta; o tém mówiliśmy już w rozdziele poprzedzającym. Dla tego wesela i obrzęda weselne nieobchodziły się nigdy bez tego symbolu życia; oprócz tego wszystko, co tylko wyobraża jego pierwiastki, występowało w symbolach weselnych, jako to: wino, woda, ogień, sosna wreszcie jako drzewo życia.
 Wesele, w obrzędach swoich, widocznie jest tajemnicą religijną; dowodem tego są: wieńce, zasłona, którą się pokrywa panna młoda, tańce, pieśni, towarzyszące obrzędom i nareszcie inne, pełne niezgłębionéj tajemnicy, symbola. Co są symbola? Czym są owe stare, tajemnicze obrzęda? Za całą odpowiedź podajemy tu myśl nadzwyczaj głęboką, myśl poczerpniętą z Nowéj nauki (Schienza nuova) Vieo. Autor ten mówi, że najsamprzód była społeczność