Strona:Ludwik Gallet - Kapitan Czart. Przygody Cyrana de Bergerac.djvu/303

świeżym trawniku, który dostarczał mu zarazem i miękkiej podściółki i pożywienia, i para sprzymierzeńców udała się w kierunku oświetlonego okna.
 Okno znajdowało się na wysokości ośmiu stóp od ziemi.
 — Oprzyj się o mur — szepnęła Marota — i nadstaw mi, z łaski swej, plecy.
 Castillan wsparł się obiema rękami o ścianę i plecy nadstawił.
 W dwóch skokach tancerka znalazła się na jego ramionach i stanęła na nich, jak na szczeblu drabiny.
 — Czy widzisz co? — spytał cicho Sulpiciusz.
 — Tak — szepnęła Marota. — Są obadwaj w pokoju..
 W ten sposób zostało podpatrzone przez cygankę pierwsze spotkanie się Ben Joela z księdzem Szablistym.
 Nie mogła dosłyszeć, o czem z sobą rozmawiali, lecz z postawy, miny i całego obejścia się tak gospodarza, jak gościa, łatwo odgadła, że panowała między nimi najdoskonalsza zgoda i że cygan przyjęty został przez proboszcza za prawdziwego Castillana.
 Dobrze więc uczyniła, doradzając młodzieńcowi przezorność.
 Spór pomiędzy Ben Joelem i Sulpicjuszem mógł był popsuć całą sprawę, gdyż wzbudziłby podejrzliwość w księdzu, który najpewniej obu posłańców wyrzuciłby za drzwi.
 Trzeba było postępować z jak największą ostrożnością. Zrozumiał to dobrze Castillan, gdy cyganka, opuściwszy swe stanowisko, zdała mu dokładną sprawę ze swych spostrzeżeń.
 —W tej chwili — rzekła — myśleć trzeba o tem tylko, aby zapewnić sobie na jutro rano tajemne