Strona:Ludwik Gallet - Kapitan Czart. Przygody Cyrana de Bergerac.djvu/64

dział zgóry, jakie uczucia zbudzi w nim to oświadczenie.
 — Nie dałby mi wiary — ciągnął po chwili — gdybym mu to jedynie powiedział. Nieobecni zawsze sprawę przegrywają, zwłaszcza, gdy są braćmi i gdy przybywają po piętnastu latach, zbrojni w niezaprzeczone prawa i upominają się o należne sobie miejsce. Nawet to prawo pisane, którem ludzie się rządzą, oświadczyłoby się przeciw nam — mimo wszystkiego, co wiem — dokończył prawie szeptem.
 — Jeśli chodzi o dowody — oświadczy nagle Manuel — będziemy je mieli.
 — Skąd?
 — Ojciec Ben Joela był głową licznego pokolenia, dziś już rozproszonego i, jako taki, utrzymywał księgę, w której zapisywano wszelkie ważniejsze wypadki, jakie w ciągu długich lat zaszły w jego rodzie.
 — A zatem?
 — W księdze tej znajdować się musi ślad przybycia mojego i Szymona do bandy Ben Joela,
 — W jakim celu mianoby utrwalać w ten sposób fakt, będący wynikiem czynu kryminalnego?
 — Nie wiem. Może poto, aby kiedyś, przez wydobycie go na jaw, zapewnić bandzie korzyść materjalną; a może dlatego poprostu, aby zapobiec w przyszłości omyłce rodowej i nie brać synów obcego plemienia za czystą krew egipską.
 — Ech! ludziom tym obce są podobne skrupuły genealogiczne!
 — Jesteś w błędzie. Stary Joel znał najdokładnej historję każdej z rodzin swego pokolenia. Zapisywał jak najstaranniej wszystkie narodziny i małżeństwa i mógł był w potrzebie wyliczyć poczet