Strona:Ludwik Jenike - Jan Feliks Piwarski (wspomnienie pośmiertne).djvu/2

 Zanim przebieżemy pokrótce zawód jego urzędowy i wymienimy ważniejsze jego prace artystyczne i naukowe, niechaj nam wolno będzie w kilku rysach charakterystycznych uczcić zacnego człowieka, a szczególniéj przewodnika młodzieży. Zmarły całą duszą, całém sercem oddany był sztuce, którą obrał za gwiazdę przewodnią swego życia. W młodym bardzo wieku rozpocząwszy prace nauczycielskie przy różnych zakładach naukowych, odtąd jeden cel tylko nieodmiennie miał przed oczyma: kształcenie młodzieży malarskiéj, w kierunku jaki dla kraju uważał za najpożyteczniejszy, i dążył do tego celu z wytężeniem wszystkich sił swoich, na drodze pracy cichéj, lecz wytrwałéj i niezmordowanéj. Nikt téż nad ś.p. Piwarskiego nie mógł być stosowniejszym na kierownika młodych adeptów sztuki. Gruntowny znawca wszystkich gałęzi malarstwa, biegły estetyk, wytra-