4) a łang Styck = ein langes Stück. Przymiot. łang stoi po rodz. a w formie nieodmiennej. Objaw w dyalektach niemieckich bardzo pospolity. y należy tu wymawiać wszędzie czysto po polsku, t. j. gardłowo. Prócz polskich znaków y, ł, (ó), wprowadziłem do pisowni wyrazów wilamowickich także znaki niemieckie, jak ck, ei, ie, h, ch i t. p, które trzeba czysto po niemiecku wymawiać.
5) duch = durch. Wymowa r gardłowa, zbliżona do a i jego odmian; stąd łatwo się upodabnia do poprzedzającej je samogłoski, w tym wypadku do „u“ — i zlewa się z nią.
6) ana = und.
7) ruf = rief. W odmianie czasowników, zwłaszcza w urabianiu
imperfektum panuje w mowie wilamowickiej dosyć wielkie zamieszanie, stąd bardzo często formy czasu teraźniejszego zastępują formy imperfektum i naodwrót. Również bardzo często czasowniki jednej grupy (Ablautreihe) urabiają swe formy podług form drugiej grupy, najczęściej podług grupy mającej w imperfektum samogłoskę rdzenną u.
8) indanzig = yn dan Zig = in den Zug = ustawicznie, ciągle.
9) Hyjtuch! = Hyjt uch = hütet euch! Jest to zlanie się 2 wyrazów w jeden wskutek przeniesienia akcentu z ostatniego wyrazu na pierwszy po wyrzuceniu i odtrąceniu kakofonicznych dźwięków, ewentualnie po upodobnieniu się i ściągnieniu eufonicznych. Dźwięk yj = ü.
10) gât = gebet; kontrakcya i wzmocnienie.
11) do = doa = dass.
12) der = ten, który (zaim. wskazuj., lub wzgl.).
13) ny = nicht, ne — ein, ne — icht; ny der = der ny; ny was = ne—was, ne—o—mann, nie—mann, niemand.
14) kriegt = indykatyw zamiast konjuktywu w narzeczach niemieckich bardzo pospolity.
15) myt-um = mit-tum = mit dem. Por. myt ym, myt dym.
16) Boła = Balen = Balken. -en = a; l = ł; k wypada lub asymiluje się do ł; a przegłasza się w o przed ł, które mieści w sobie głos u.
17) Ołły = alle; końcowe e w deklinacyi odpada lub zmienia się w y.
18) k, ch, g miękczą się przed e, i i ich pochodnymi dźwiękami = dlatego giengjan.
19) ausum = aus um, aus dum, aus dem.
20) ok = ana, aber, auch.
21) aner = einer.
22) wułłda = wollte. Przemiana: o w u (u = przegłos); t w d. (przesunięcie dźwięku = Lautverschiebung). Objawy fonetyczne dość częste.
Strona:Ludwik Młynek - Narzecze wilamowickie (Wilhelmsauer Dialekt. Dy wymmysuaschy Gmoansproch).djvu/14
Ta strona została uwierzytelniona.