Fender ausum Pusch, vu dam ołłum machtwer asu a Myjst. Hłet amoł a Reih Stróhw oder dyrry Błyttyn ana a Reih wyjder Ad „oba“ Kut vum Weg, ana zy dam gussych no Wosser zwemoł ufa Tag, do dos so byhender fauła. Wie schón die Reiha wun a Bysła aduchgyfaułt, wua schón Myjstłach, ana nochta bygussich dos ok wyderok mytar Myjstłach. Vum Hjewyst bozam Fjewyt hott ich schón a Hefa Myjst gut duchgyfaułła, wyłłyn mer ny a Wjet gann“. „Dos hott er gyscheit gymacht, do der hott kunnt uhna Vieh Myjst macha, ana uf ojum ägja Fełd hott ycht kunnt syn. Bozam hojtnikja Tag machich dan Myjst asu, gukich, Gott sei Dank, ho Kih, Fad ana Schwen. Ke Wjet konn suan, doa hot a Hefa Myjst. Dersang hottich no a Sach ym Huat, hokok kuam an Muargja Fełd, a vu dam kunndich „ani“ ny ausława, „ani“ ychta vu dam derata. Ych wułłd au mei Fełd grysser macha, oder hott zy dam ka Gełd, duchdos kunndichs „ani“ breter „ani“ łängjer macha. Gynug hottichok Ut vur Ad bozam Hymmuł ana y dy Ad tief nei ana y dar Rychtung kunndichok mei Vermygja uhn Gełd grysser machja“. „Vié sułłter dos machja?“ frätich łachynik. Vyłłeicht hoter gywułłt s Fełd hon uf an Stok asu wie sy yn Stydta dy Hytta hon uf dy Stäck“. „No asu, wie hotihruch gyment, asu hochs au gymacht“, „Hotyschgymach?“ „Okwisyst, frełik dochsho gymacht“. Oder dos hoter gywyss mytum „Cud“ gymacht, andyscht ny — oder uhn an „Cud“ sonst myt Gottys Hyłf.
Wannich wa mei Fełd byata ana bysyn myt Hawer oder myt Kun, oder besetza wa myt Arpułn, asu do wachok reinahma dos, wu uf der Ad nond yj oder, wu wyt sein er Ad — oder s wje gut sein, wennich uf dam nymłikja Styckła Fełd no ychta sytys kynnd setza, wu kynnd hyhjer yjwer Ad oder tiefer er Ad wachsa, do as ym andyn ny verhyndyt. Wos, sułłdich setza Awys zwyschan Arpółn, s yj wuhr, sy wan uf dy Hyhj wachsa, ana sy wan yn Arpułn ny verhyndyn, oder die Arpułn ana Awys düfa a Hefa Tyngwyrig ana der „Grunt“ wjet „jałowig“ a djefta wyjder nochta gut bytyngja ana zy dam yj ka Myjst. Ych spekuliet łang yjwer dam, oder ny ymasyst, hoch ausgymänt sytys zy setza, wu tief auser Ad a Myjst anas Ława ziehn, ana uf der Hyhja er Łoft a Hefa „Owoc“ gan“[1].
„A wos yj dos sytys?“ fätich neugierig Dy Uabstbuam. Syj łon dy Wuzułn tief er Ad raus, duchdos wjet an uf der Hyhja der „Grunt“ ny „jałuawig“, uf wyłłyma konn syn, setza, ana ołłys reinahma ana uf der Hyhja hon sy dy „Äst, wyłła ny schoda ym Kun „ani“ yn Arpuł, gua y nist“.
„Asu do hoter ny gytroffa, „bo“ wenn dy Baum sich wan uf der Hyhja zywachsa, asu do wyt dunda a Schotta wada, ana wos wyt nochta dut waschsa uhn Sunn? Oder sunder do der wat Pyłz dunna undyn Buama hon?“ „Ho! ho! ho!“ łacht der Wjet, „masein nätt sich au dos byzohłt. Pyłz zy setza, oder s kommer andyscht ei ys Huat — fun ka Pyłz zy setza, oder ych ment au vum Schotta ana hułf y dam gut, „bo“ ych sotzt dy Buam dynn, ana asu wud ka grusser Schotta undyn Buama ana uf der Ad kunnd ołłys wachsa, dy Buam kunnda sich au uf der Hyhja zy wachsa, „bo“ sy wun dynn gysotzt ana zy dam wuda dy Äpułn ana dy Bjen myta Fłauma sisser ana sy reifta byhender“. „Yta erkanntich, doder dos gyscheit hot gymacht, ana byj sjehr neigerig, wieuch dos weter yj ganga ołłys“. „Oder wie der Hjerr mant, do mir ołłys asu głot ana byhend yj ganga, wiesich do kust. O gynug kost mich dos Ad ana Kummer. Oder y mir yj a syty Natur, do „ym“ schwjenner mer dos gieng, asu do atich fłeissigjer ana ych musst uf meis kumma. Ych wułłd mich ychta „koniecznie“ derata
- ↑
Błąd w druku; zamknięcie nieotwartego wcześniej cudzysłowu.
