Strona:Ludwik Stanisław Liciński - Z pamiętnika włóczęgi.djvu/93

 — Ile acan masz dochodu rocznego?
 — Tyle, a tyle...
 — Masz otwarty kredyt na tyle, a tyle przymiotów.
 — A jeśli mi się wywichnie noga i okradnę wasze zaufanie?
 Śmiało, młodzieńcze. Masz kredyt na wszelkie złodziejstwa. Tylko... trzeba wystudjować miary i wagi i znać swoją cenę rynkową.
 — Dziękuję... Zawsze byłem idealistą. Zacznę od kradzieży...
 Raz podsłuchałem rozmowę ojca z synem...
 — Łajdak Combes — krzyczał ojciec.
 — Nie, ojcze, Combes wcale nie jest łajdakiem — protestował syn.
 — Jesteś skończony błazen — huknął mu nad uchem ojciec.
 Syn powstał i zbladłemi słowami mówił:
 — Dziwi mnie, że ojciec mówi mi impertynencje, gdy ja ich ojcu nie mówię.
 Stary podskoczył i wył:
 — Ty mnie? impertynencje?... A toż kościbym połamał...
 Mówiąc to, wywijał rękami i pokazywał swoje niezwalczone argumenty, — mocne, wykarmione