Ta strona została uwierzytelniona.
109
JEDNA ZWROTKA.
Nasze życie to ballada,
Z kilku strof złożona.
Młodość świetna, gallopada
Roskoszna — zalona.
Starość — zimna, łzawa, biedna,
Tęskna barkaro a —
Ale zwrotka zawsze jedna:
Niedola! niedola! —
Muzy pieszczą oblubieńca —
Stroję arfy tony —
Z nieśmiertelnej sławy wieńca
Plota mu korony.
Miłość tuli go pieszczotka —
Złota jego dola
Ale zawsze wraca zwrotka:
Niedola! niedola!
Hymen wiąże dwie istoty
Świętością pierścionka.
Ona ideałem cnoy —
On wzorem małżonka.
