Ta strona została uwierzytelniona.
320
Gromy, jęki, brzęk kajdan, i pobitych braci —
Głowy u nóg się toczą! — było to widzenie —
Ale widzenia wieszcze się nie ziszczą.
H. Kajsiewicz.
WIERSZ
NA CZEŚĆ 25. LUTEGO 1861 R. W WARSZAWIE.
Dojrzewa owoc łez —
Juś bliski bólów kres,
Jęków i łkań —
Zdziwiony słucha wróg,
Z nad grobu woła Bóg:
Łazarzu wstań!
Pochwalne hymny nuć,
Spowicia grobów zrzuć,
Świadectwo złóż;
Że jest na niebie Pan,
Że wszelki ból mu znan,
Żeś wezwan już —
Patrz jaki w koło dziw
Żeś westchnął, żeś już żyw,
