Strona:Lutnia. Piosennik polski. Zbiór drugi.djvu/40

Ta strona została uwierzytelniona.
20

Otwórz się o rajska bramo,
Jasna wieżo Dawidowa.
Liljo! rozwiej czucia wonie,
Różo! liść twój roztocz złoty,
Panno! ściągnij swoje dłonie,
Matko! okryj swe sieroty
Na wzburzonych wód otchłani,
W cieniach tracąc sił ostatki,
Niech nie błądzą jak bez Pani,
Niech nie giną jak bez Matki — —

T. Lenartowicz.





PIEŚŃ DLA LUDU, ŚPIEWANA PO
KOŚCIOŁACH W LUBELSKIEM
WOJEWÓDZTWIE.

Wielki Boże, przed Twym tronem
Zgromadzony lud twój staje,
I z czołem w ziemię schylonem
Głęboką cześć Ci oddaje.
Już nasze i ojców winy
Obmyte płaczem rzewliwym;