Strona:Lutnia. Piosennik polski. Zbiór pierwszy.djvu/208

Ta strona została uwierzytelniona.
190

Pielgrzymką do nich pójdą narody,
Ogniwa kajdan rozbiorą,
I jak relikwie, na cześć swobody
Całować będą z pokorą.

Kloc on skrwawiony, na którym głowy
Świętych padały z rąk kata,
Będzie ogniskiem świątyni nowej,
Ołtarzem nowego świata! —

Z tej ziemi zniką po wszystkie wieki
Ludzkości ofiary krwawe;
Bo zbrodnie spłyną krwawemi rzeki,
I rody Carów niesławe.

(Pieśni Janusza)





PIEŚŃ BOJOWA.
(Poświęcona Antoniemu Góreckiemu 13 czerwca 1860 r.)

Słyszycie! trąby wojenne przebrzmiały —
I w gruzach legły narodu ołtarze —
Z pościeli matki strwożone powstały,
I dzieci chylą trwożne ku nim twarze.