Strona:Lutnia. Piosennik polski. Zbiór pierwszy.djvu/213

Ta strona została uwierzytelniona.
195

Ten tylko może jak syn nieodrodny,
Mieć prawo nosić sztandar narodowy;
Ten się zwać tylko synem kraju godny,
Kto za kraj wszystko poświęcić gotowy.

(Przegląd rzeczy polskich.)





PIEŚŃ KONFEDERACKA.
(1768—1773.)

Stawam na placu z Boga ordynansu,
Rangę porzucam dla Nieba wakansu.
Dla wolności ginę — wiary swej nie minę:
Ten jest mój azard.

Krzyż mi jest tarcza a zbawienie łupem;
W marszu zostaję, choć i padnę trupem.
Nie zważam, bo w boju, dla duszy pokoju
Szukam w Ojczyźnie.

Krew z ran wylana dla mego zbawienia,
Utwierdza żądze, ukaja pragnienia,
Jako katolika, wskróś serce przenika,
Prawego w wierze.