Strona:Lutnia. Piosennik polski. Zbiór pierwszy.djvu/222

Ta strona została uwierzytelniona.
204
PIEŚŃ PIELGRZYMSKA.

Gdzie ty idziesz w wieku kwiecie?
Gdzie idziesz nadobne dziecię?
Poszarpane suknie twoje,
Poorały czoło znoje,
I westchnienie,
Przypomnienie.
Co chwila z serca wypada —

Bystre oko, choć twarz blada,
Bystre oko męztwem płonie
Miecz złamany ujął w dłonie.
On zdradzony,
Opuszczony,
Potępiony! — idzie w kraj daleki

Obce grody — miasta — rzeki
Przebył, góry niebotyczne:
A nad skały — wiekoliczne,
Potężniejsza,
Rozgłośniejsza,
Jego sława w całym świecie! —

Któż ty jesteś biedne dziecię?
To obrońca Polskiej ziemi,