Ta strona została uwierzytelniona.
260
O ludy ziemi! i na was czeka
Okrutna męka syna człowieka!
Przyszłość mi wasza odkryta:
Spełnia wyroku chyżo się zbliża —
Wam błogosławić z mojego krzyża
Zrywa się ręka przybita.
I was do krzyża także przybiją —
Zkrwawione ręce potem umyją,
A wy umierać będziecie.
Niechże was srogość mąk nie przestrasza,
Niech jako moja będzie śmierć wasza,
Jeżeli zmartwychustać chcecie.
Zwisa mi głowa, oko się mroczy,
A wrzask bluźnierczy mętno się toczy,
Niebo się kryje żałobą —
A głos mój pada na tłuszczę ciemną:
O ludu ziemi! — nie płacz nademną,
O! — zapłacz lepiej nad sobą!
Kornel Ujejski.
