Ta strona została uwierzytelniona.
22
Na całym świata przestworze
Rozproszona Polska! — Boże!
Zbaw nas! — zbaw nas, dzieci swoje!
Otwórz nam łask swych podwoje!
Bo bez Ciebie któż pomoże?
Ty, co serca polskie znasz,
Szalę Polski sercem waż.
Przez ciężkie synów cierpienia,
Ojców zagładź przewinienia:
Boże Wielki! Ojcze nasz!
Tym, co poszli w obcy kraj,
Puklerz wytrwałości daj;
Niech na wszystkie losu proby,
W pośród nędzy i żałoby,
Pomną na swój ziemski raj —
Na swą ziemię obiecaną,
Na Polskę naszą, kochaną,
Na matki we łzach tonące,
Na swe siostry bolejące,
Na Ojczyznę krwią zalaną! —
Gdy im boleść serce ściśnie,
Łza niedoli z oka tryśnie,
