Strona:Lutnia. Piosennik polski. Zbiór trzeci.djvu/115

Ta strona została uwierzytelniona.
95
DO BRONI.

Padły turmy, spadły pęta,
Wolnym słońce świeci:
Ledwo do cię matko święta,
Serce nie wyleci.

O Ojczyzno święta!
Stargane twe pęta;
Niech bęben bije,
Ojczyzna żyje!

Hej, słuchajcie w cztery strony,
Wy bracia dalecy! —
Rzućcie jarzma, rzućcie brony,
A kosy na plecy.

Dalejże co dyszy,
Już cię śpieg nie słyszy.
Dzieci z okoła,
Ojczyzna woła.

Cnoty naszej nie stłumili,
Złotem ani batem,