Strona:Lutnia. Piosennik polski. Zbiór trzeci.djvu/139

Ta strona została uwierzytelniona.
119
DZWON ZYGMUNTOWSKI.

Dzwoń miły Zygmuncie, dzwoń!
Po wszystkiej polskiej ziemi —
Niech przed hymny świętemi
Wróg nasz i szatan oniemi
Dzwoń, dzwoń,
Dzwoń Zygmuncie, dzwoń.

Dzwoń miły Zygmuncie, dzwoń!
Usłyszą cię daleko,
Za stepem górą i rzeką,
Po rosie tych łez co cieką
Dzwoń i. t. d.

Dzwoń miły Zygmuncie, dzwoń!
Sercem w piersi spiżowej
Zrozumią serca mowę
Ubogie dzieci Piastowe.
Dzwoń i. t. d.

Dzwoń miły Zygmuncie, dzwoń
Nad tą śmiertelną głuszą!