Ta strona została uwierzytelniona.
221
Czy pojmiecie bracia mili,
Co to nie mieć własnej chwili
Z kim zapłakać, dni swych dożyć
I gdzie biedną głowę złożyć?
Ojczystego nie znać słońca,
Nie zasiewać, ani zbierać
I dwadzieścia lat bez końca
Zmartwychwstawać i umierać!
O, tych cierpień, tych katuszy
Nikt nie pojmie z głębi duszy
Kto żył zawsze między swemi
Kto nie dotknął obcej ziemi!
Obca ziemia to macocha,
Niby pieści, niby kocha,
Lecz te serca płonne kwiatki
Nie zastąpią nigdy matki.
Nie przytuli cię do łona,
Ni miłości nie obudza,
Bo to, bracie, obca strona —
Bo to, bracie, ziemia cudza.
