Strona:Lutnia. Piosennik polski. Zbiór trzeci.djvu/30

Ta strona została uwierzytelniona.
10

Przejmują naród okuty
Siedem kroć siedem boleści!

Czy ojców ciężkie tak grzechy,
Że choć pokuta tak sroga,
Dotąd ni kropli pociechy,
Ni zbawczej wieści od Boga? —
O, ciężkie ojców znać grzechy!

Czy my tak grzeszni, wyrodni,
Że, mimo krwawe ofiary,
Spojrzenia Boga niegodni?
Och, czyż gniew boski bez miary,
Czy my tak grzeszni, wyrodni?!

Szczęśliwsze inne narody,
W zgodzie, głosami wolnemi
Nucąc pieśń jasną swobody,
Na wolnej pracują ziemi —
Szczęśliwsze inne narody!

Nie przeto grzesznie biadamy,
Choć wrogi bluźnią do koła,
Choć krzyż z ołowiu dźwigamy,
My wznosząc ku niebu czoła,
Modlim się, a nie biadamy!